Madam Witte Slang 白蛇传

In de Taijiquan is er een beweging die “witte slang kruipt over de vloer” heet. Er is ook een oud Chinees verhaal over “Madam Witte Slang”.

Er zijn veel versies van de legende van "Madam Witte Slang", maar over het algemeen speelt het verhaal zich af tijdens de Zuidelijke Song-dynastie en draait het om het liefdesverhaal van een geleerde Xu Xian, 许仙 en zijn vrouw Bai Su Zhen 白素贞. Ze was een menselijke manifestatie van een witte slangengeest. Omdat Bai Su Zhen de hoofdpersoon van dit verhaal is wordt dit verhaal vaak Madam Witte Slang genoemd.

Het liefdesverhaal:
Het stel ontmoette elkaar en werden verliefd. Ze trouwde en kregen al snel een kind. Hun geluk was echter van korte duur toen Fa Hai, 法海和尚, de echte identiteit van Bai Su Zhen had ontdekt.

Fa Hai was tegen het huwelijk omdat mensen en slangen tot verschillende rijken behoren en nooit samen in een huwelijk mogen zijn. Fahai was vastbesloten om hen te scheiden en onthulde de echte identiteit van Bai Su Zhen in de hoop Xu Xian bang te maken om zijn vrouw te verlaten. Toen dat niet lukte gijzelde Fai Hai het Gouden Bergklooster, 金山寺 Xu Xian.

Bai Su Zhen en haar zus Xiao Qing, 小青, een groene slanggeest, slaagden erin om Xu Xian te redden door het klooster onder water te zetten. Bai Su Zhen werd uiteindelijk gevangengenomen en opgesloten in de Lei Feng-pagode, 雷峰塔. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Pagode)

Xu Xian voedde hun kind zo op dat hij uiteindelijk een functie kreeg in het keizerlijk team als een topwetenschapper. Hij eerde zijn moeder op de Lei Feng-pagode en in een daad van kinderlijke vroomheid bevrijdde hij op wonderbaarlijke wijze zijn moeder van de pagode. In plaats van herenigd te worden met haar man en zoon, bereikte ze echter onsterfelijkheid en steeg ze op naar de hemel.

Interpretatie:
Madam Witte Slang kun je zien als het innerlijk conflict en de spanning tussen de sociale normen, dat wat de maatschappij van je verwacht en de individuele verlangens die je hebt. De liefdesaffaire van Xu Xian en Bai Su Zhen was er een die niet overeenkwam met de sociale normen.

Fa Hai vertegenwoordigt de kracht die probeert de sociale hiërarchie hoog te houden en sociale normen te handhaven. Fai Hai's pogingen en zijn uiteindelijk succes om ze te scheiden houdt o.a. in dat het belang van de samenleven boven het belang van een individu staat.

Aan de andere kant worden individuen beloond wanneer ze voldoen aan sociale normen, zoals weerspiegeld in de zoon van Xu Xian die naar voren kwam als de beste geleerde in de keizerlijke examens. Als keizerlijke geleerde en die blijk gaf van kinderlijke vroomheid, bereikte de zoon twee belangrijke doelen die elke Chinese ouder in hun zoon zou kunnen wensen.

Als resultaat werd Bai Su Zhen beloond door haar vrijlating uit de Lei Feng-pagode, maar de sociale normen bleven overeind. Ze werd beloond met onsterfelijkheid, maar bleef gescheiden van haar geliefde echtgenoot en zoon.

De tragedie van Madam Witte Slang is een populair verhaal en heeft opera's, toneelstukken en zelfs films geïnspireerd. Het verhaal bracht zelfs de Lei Feng-pagode tot roem en het blijft een van de meest populaire toeristische bezienswaardigheden in China.

De kraanvogel

Een verhaaltje over een arme boer die een gewonde kraanvogel redt en daardoor goedheid ontvangt. Helaas door de boer zijn nieuwsgierigheid duurt dit geluk niet lang.

Het was winter. De velden waren bedekt met sneeuw, en de kronkelende rivier was zo dik bevroren dat je erop kon lopen. Een arme boer keerde terug naar huis langs de oever van de rivier toen hij een geluid uit een bevroren struikgewas hoorde komen. Hij begreep meteen dat het een gewonde vogel was, en zijn eerste gedachte was dat het een gemakkelijke vangst zou zijn om mee naar huis te nemen en er eten van te maken. Toen hij de takjes en kreupelhout van elkaar scheidde vond hij de vogel zo mooi dat hij het niet kon opbrengen om het dier te doden. Het was een kraanvogel die doorboord was door een pijl. door een pijl. De boer trok de pijl uit de kraanvogel en wreef wat helende kruidenzalf in de wond. De kraanvogel spreidde vervolgens zijn vleugels uit en steeg op om weg te vliegen.

De boer keerde terug naar zijn huis en at een halve kom rijst. Hij ging naar bed zodra het donker was als er toch niets anders meer te doen was. In de vroege uurtjes van de ochtend hoorde hij een tik geluid op zijn deur. Eerst dacht hij dat het de wind was, en toen vroeg hij zich af of het een geest was. Eindelijk besefte hij dat hij niet zou slapen totdat hij had geopend en gezien had wie of wat het tikgeluid veroorzaakte. Hij tilde de klink op in de verwachting een afschuwelijke verschijning in het maanlicht te zien. Hij was voorbereid op een spook uit de geestenwereld. Met zijn hand hield de boer een groot mes vast om eventueel een dief mee te lijf te gaan. Waar de boer niet op had gerekend was dat er een klein mooi meisje met haar vonkelende ogen hem aankeek. Het verraste hem vooral dat iemand zo mooi kon zijn en voor zijn deur stond.

De boer liet het meisje binnen en ze sliep in zijn bed. De boer ging zelf in de buurt van het vuur liggen. Nadat het mooie meisje drie dagen en nachten bij hem was gebleven vond hij eindelijk de woorden om haar ten huwelijk te vragen, hoewel hij nooit verwachtte dat zij het zou accepteren. Het meisje antwoordde dat ze aan zijn deur was gekomen in de hoop dat hij die vraag zou stellen, en ze accepteerde graag. De boer dacht bij zichzelf: "Tot voor kort was ik eenzaam, arm en ellendig. Nu ben ik nog steeds arm, maar toeval of een god heeft me geluk gebracht."

Niemand kan leven van de liefde alleen. De winter duurde lang en was erg koud. Er was weinig eten en ze hadden steeds honger. De boer zei: "Wat moeten we doen? Ik heb geen eten, geen geld, en niets wat we kunnen verkopen." Hij was zo verdrietig dat hij wel kon janken en hij verwachtte dat zijn vrouw boos op hem zou zijn of bij hem weg zou gaan en hij dacht dat dit het einde van zijn geluk zou betekenen. In plaats daarvan glimlachte het mooie meisje alleen maar en zei: "Lieve man van mij, pieker niet zo veel, geen zorgen. Ik zal een doek weven en jij probeert het te verkopen op de markt.

De boer haalde zijn schouders op omdat ze geen draad hadden om te weven. Zijn vrouw ging naar de enige kamer die hun huis had en toen ze de deur dicht deed zei ze dat hij niet naar binnen mocht komen wat er ook zou gebeuren. Enkele uren later kwam ze uit de kamer met een prachtige doek. Het was met bloemen en vogels geborduurd en was zo mooi dat het zelfs geschikt was voor een prinses. De volgende dag nam de boer het doek mee naar de markt en verkocht het voor een groot bedrag. Het getrouwde stel had hierdoor genoeg geld om de winter door te komen. Helaas als je geld hebt ontstaat er de neiging om meer uit te geven. Je vergeet hoe zuinig je ooit leefde en je koopt wat je wilt. Je doet niet meer zo moeilijk over bedragen die daarvoor voor jou niet te betalen zijn. Hierdoor raakte het geld op en was het stel opnieuw arm.

De boer raakte weer in paniek en voelde zich wanhopig. Maak je niet druk zei zijn vrouw. Ik weef gewoon nog een doek. Ik ga naar de kamer maar wat er ook gebeurd kom niet in de kamer totdat ik er weer uit kom. Terwijl zijn vrouw weefden vroeg de boer zich af hoe hij in vredesnaam zo’n mooie vrouw had kunnen krijgen die ook nog van hem hield. Ze was gewoon in staat om vanuit niets een doek te weven. Hij herinnerde zich weer hoe ze op een winteravond voor zijn deur was opgedoken en hij dacht na over hoe weinig hij wist of begreep wie ze was, waarom ze bij hem terecht was gekomen en hoe ze voor elkaar kreeg om een doek te maken. Hij woonde bij haar, hij hield van haar, en toch kende hij haar nauwelijks. Uiteindelijk overwon zijn nieuwsgierigheid hem en hij opende de deur om via een spleetje naar binnen te gluren.

Dit is wat hij zag: Het was zijn vrouw, maar geen vrouw. Zij was de kraanvogel die hij uit het struikgewas had gered. Op de vloer lag een ingewikkeld patroon van veren. Als ze werkte plukte ze nog meer veren uit haar eigen borst. Het koste haar pijn en verlies van haar eigen veren maar ze was bereid om dit haarzelf aan te doen voor hem. Plotseling keek de kraanvogel op en zag hem. Ze snikte en er liep een enkele traan uit haar oog. Ze klapte met haar vleugels en vloog weg via het gat in het dak dat diende als schoorsteen. Dat was het laatste wat die de arme boer ooit zag van de dankbare kraanvogel die zijn vrouw was geworden en veren uit haar eigen borst had geplukt om hem uit de armoede te houden. Hij trouwde nooit meer en leefde tot het einde van zijn dagen verdrietig en alleen.

De betekenis van Grijp de vogel bij de staart

揽雀尾

Lǎn Qùe Wěi

Een van de belangrijkste bewegingen in Taijiquan is “pak de staart van de vogel”.
Eigenlijk is het een serie van bewegingen die bestaan uit

Peng

Lü

Ji

An

Grijp de Vogel bij de staart is een beweging die je vrij vroeg zult leren in vele vormen, b.v. de 24 vorm, 40 vorm, de 42 vorm of Yang lange vorm (108).

Peng, Lu, Ji, An zijn de eerste vier van de 8 kernkwaliteiten die je door Taiji oefeningen ontwikkelt. “Grijp de vogel bij de staart” wordt ook wel “Grijp de mus bij de staart” genoemd.  Qùe betekent mus of kleine vogel dus dat klopt wel.

De Chinese naam is voor “grijp de vogel bij de staart” is Lǎn Qùe Wěi
(揽雀尾 of vereenvoudigd 拦雀尾).

• Lǎn 揽(of vereenvoudigd 拦) betekent grijpen. Het bestaat eigenlijk uit twee karakters: één voor "hand" en één voor "zorgvuldig onderzoeken"

• Qùe 雀 is een mus. Het bestaat ook uit twee karakters: "klein" en "vogel"

• Wěi 尾 betekent staart. Het karakter kan worden onderverdeeld in "lichaam" en "haar"

Een vertaling van Lan Que Wei (揽雀尾) zou "Grijp de vogel bij de staart" kunnen zijn. Maar je zou ook kunnen zeggen: "Onderzoek zorgvuldig het lichaamshaar van kleine vogels".

Het onderzoeken van een haar van een veer van een klein vogeltje. Wat zou daar mee bedoeld worden? We besteden in Taijiquan aandacht aan de kleinste details. Elke keer als je een beweging herhaald stop je als een soort mantra die je blijft herhalen de herinnering ervan in je systeem. Denk maar aan een wit vel waar je met een potlood een cirkel op tekent. Elke keer als je opnieuw over de potloodcirkel gaat wordt het lijntje dikker. Zo programmeer je het lichaamsbewustzijn en het spiergeheugen. Bovendien helpt het je om niet af te dwalen maar bij de les te blijven en kun je met een helder bewustzijn, totale aanwezigheid Taijiquan uitvoeren en beleven.

De 5 (6) bogen

Er zijn verschillende theorieën over de bogen. Sommige scholen hebben het over 5 en weer andere over 6 bogen. Veelal wordt het uitgelegd als:

•    Linker arm
•    Rechter arm
•    Linker been
•    Rechter been
•    Rug
•    Borstkas

Als je een traditionele houten boog aanspant zet je het ene uiteinde op de grond en druk je aan de andere kant het gewicht met je hand naar beneden. Hierdoor buigt de boog en wordt op spanning gebracht. Het samendrukken (yin) van de bogen in je lichaam gebruik je om op te laden en daardoor kracht te maken. Van de leegte naar de volte toe bewegen.

Als je een beenboog gebruikt laat je het gewicht van je lichaam in het been zakken. Het been gedraagt zich als een veer die wordt ingedrukt. De tegenreactie is dat de kracht weerkaatst wordt als een veer die wordt losgelaten. De pijl schiet weg als de pees wordt losgelaten. Het is een elastische kracht. Van de volte naar de leegte toe bewegen.

Sommige mensen gebruiken de spierkracht (力-lì) van het been om het gewicht naar het andere been te duwen (actief). Door te werken met de boogprincipes van de benen is de beweging veel minder inspannend. Je voet krijgt zijn kracht uit de trekkracht van de zwaartekracht zonder spierkracht. Het is ontspannen, los en daarmee intern. Dus niet gespannen, vanuit je spieren en extern. (binnenkant = yin, buitenkant = yang)

Armbogen werken op dezelfde manier: als je arm contact maakt met het lichaam van de tegenstander. Kracht opladen gebeurt bij de buiging. Kracht ontladen als de beweging terug veert. Kracht opvangen en terug geven.

De vijfde boog is de boog van je rug. Deze boog is verticaal. De elastische vering van de rugboog laat alle andere bogen bewegen. Als je een explosieve beweging maakt (snelle Fa Jin) kun je de kracht van je rug als een zweepslag naar buiten laten knallen.

De zesde boog is de beweging van je borstkas. Deze boog is horizontaal. Omdat je borstbeen met kraakbeen aan je ribben vast zit kan dit gebied elastisch bewegen. Met de schouderbeweging kun je de borstboog versterken. Het heeft wel iets weg van een elastische bal die wordt ingedrukt en weer wordt losgelaten. Indeuken en uitdeuken.
Fa Jin (ontlading) bestaat uit twee karakters:
Fa - 發 =  uit zenden, tonen; uit geven
Jin - 勁 =  kracht, sterk
De stevige Fa Jin is als een geweerschot of als een zweepslag. Het knalt naar buiten.
De zachte Fa Jin is een elastische maar zachte ontlading wanneer je de oplading los laat.

Als je de afzonderlijke bogen begrijpt en in je beweging kunt ervaren kun je ze aan elkaar koppelen en ontstaan er nieuwe bogen.
1.    hand naar hand  (met je armen en je borstkas daar tussenin)
2.    voet naar voet (met je benen en het bekken daar tussenin)
3.    hand naar voet (de zelfde kant)
4.    hand naar voet  (kruis verbinding)
5.    Torso

Als er iets beweegt dan zal er iets anders stil staan. (Yin binnen Yang). De uiteindes van de boog zijn de “still points” van de beweging. Als de deze verplaatst lekt de stuwdruk weg in de ruimte en is er geen of minder elastische vering in je beweging. De kinetische energie die wordt opgeslagen bij het sluiten (volte) kan pas ontsnappen wanneer je de druk eraf haalt bij het openen (leegte).  
Omdat een boog 2 dimensionaal beweegt en wij als mensen driedimensionale bewegers zijn is het mechanisme van de Qigong bewegingen wat complexer. Dit komt vooral door de spiraalachtige draaibewegingen die we maken. Maar het principe van de bogen laat duidelijk zien hoe het werkt.